Sekcja Kreatywna

• Postacią odpowiedzialną za upadek Shurimy mógł być Karthus, który ,bliżej nieokreślonym, rytuałem przyzwania Wszechboga sprowadził z Pustki gatunek Xer’Sai, stąd też pojawienie się ich Shurimie i zniszczenie tej starożytnej krainy. Inne postaci na „K” raczej muszą ustąpić Piewcy Śmierci, ze względu na to że są zwyczajnie „za młode” lub niezwiązane z bardziej złożonymi pragnieniami. Może to być również nowy bohater w Lidze.
• Postać mająca w mocy lód i śnieg prawdopodobnie broniła swojego terytorium. W części siódmej to mogłaby być Lissandra, Trundle ale też Sejuani, Ashe, Braum, Nunu czy Anivia bronił( -y,-a,-li) swoich wpływów na Północy. Tutaj można by się spodziewać przeciągnięcia Mistrza Kart na stronę konfliktu w zamrożonej krainie albo jego eliminacji.

Twisted Fate mógł też po prostu zemdleć.

Zdarza się.

• W epizodzie 10. doszło do kradzieży kielicha przez osobę o zdolnościach doskonałego kamuflażu lub mobilności( względnie osoby, która zakrzywia czas), tak więc dokonać tego mógł tylko Shaco( względnie Twitch, ale jakkolwiek by nie było, nie ma on interesu w tym zamieszaniu[chyba, że został przez kogoś wynajęty]). Sam opis tegoż bohatera Ligi mówi:”Wielu wierzy, że nie pochodzi z Runeterry – że został przyzwany z mrocznego, pokracznego świata.” mogłaby być to oznaka przynależności do Pustki albo innej nacji. Samo jego powiązanie z Fiddlestiksem czy Nocturnem pozwalałoby utworzyć kolejną stronę konfliktu o magiczny kielich. Kolejną osobą mógł też być Zilean, który po prostu zabrał kielich z pola bitwy( bo mógł). Do jego motywu    należałoby zaliczyć chęć wyleczenia się z choroby lub ochrona jego rodzinnego miasta Urtistan z czasów Rune War. Master Yi również mógł wystąpić o kielich, jednak nie mam dla niego innej roli niż kolejny obrońca artefaktu. A to oznaczałoby, że Noxus będzie jedyną „dobrą” stroną powstałego konfliktu(czyt. „nie chce zgładzić Runeterry lub zostać mało pewnym obrońcą artefaktu”)

 Spotkanie z fanami

• Najbardziej spodobała mi się do gustu część 8. „Mądrość wyczytana w księgach”. Częściowo zaspokajała głód wiedzy o nauczycielu hemomanty i rozwijała wątki dotyczące Icathi. Sama postać Vladimira jako konesera literatury historycznej również wzbudza aprobatę, ponieważ chce uratować świat(„nie zgładzić go”), chociaż sama postać nazbyt wierzy w swoje zdolności.
• Można ominąć spokojnie fakt, że nie wiadomo skąd gen. Du Couteau dostaje wiadomość o artefakcie, wywiad te sprawy ok. Dziwnym jest tylko to jak on się tego dowiedział przed Vladimirem, który posiadł informacje po tym, jak noxiański oficer wysłał swoją córkę.
• Ciekawa była sama walka z Nautiliusem. Co Tytan Głębin robił na lądzie i jaką role odegrał broniąc artefaktu rzuca cień wątpliwości na historię dotyczącą mistycznego przedmiotu. Jak zdobył sam graal, co działo się z nim w odmętach czasu, tego nie wie nikt( można by bazować na historii Nautiliusa mówiącej o bliżej nie zidentyfikowanej czarnej mazi- prawdopodobnie odwołanie do skutków ubocznych użycia kielich w rytualne, ale część krytykująca też musi być).
• Pewne zwątpienie stawia również fakt Bluźnierczego Graalu, który wydaje się wyrastać z podziemi w środku walki, a potem otrzymujemy informacje że znika. Do całości sielanki dochodzi fakt, że Vladimir zostaje z pół-żywą dziewczyną na odludziu( still better love story than „Twilight”).

Zwycięzca konkursu na postać, którą chciałby zobaczyć w następnych częściach wytypował:

Veigara

Tak więc oczekuję w kolejnym tomie bohatera, który oszalał, aczkolwiek mógłby samodzielnie dokonać żywotu innych, a mianowicie o Veigarze. Postać to miała dostęp do noxiańskich archiwów, dlatego też bezproblemowo mogła wiedzieć o istnieniu kielicha i mogła go pożądać, z racji zemsty na Noxus( zamknięcie w więzieniu „Niestety dla niego, jak i reszty świata, pewien interes z noxiańskim handlarzem okazał się nieczysty i nie wypalił; Veigar i jego kompani zostali wrobieni.”).

Od siebie mogę dodać, że na pewno nie zapomnimy o złowieszczym yordlu, który bez żadnych wątpliwości pojawi się na kartach serii, choć nie zdradzę kiedy…