Wybór poziomu trudności jest pierwszym krokiem, który w większości gier wykonujemy jeszcze przed samym rozpoczęciem rozgrywki. Jednakże jaki poziom wybierają gracze i dlaczego?

Większość gier przyjęła popularny podział na poziomy: łatwy, normalny i trudny. Czasem oczywiście występują pod innymi nazwami, jak na przykład na screenie powyżej. Zdarzają się również przypadki, w których poziomów trudności jest mniej lub więcej. Gry możemy również podzielić na takie, w których wybrany przez nas nie może już zostać zmieniony po rozpoczęciu gry oraz na takie, w których ta opcja jest dostępna.

Skupmy się jednak na tych trzech podstawowych poziomach. Jakie ludzie mają podejście do osób, które wybierają konkretne poziomy oraz dlaczego dane poziomy są wybierane?

Poziom Łatwy

Postawę większości osób, które widzą gracza wybierającego “easy” bardzo trafnie opisuje powyższy mem. “Bo przecież  to żadna zabawa“, “Nie ma wyzwania“. No cóż, bardzo możliwe, że wielu osobom taki poziom trudności nie przyniósłby zbyt wielu emocji i doświadczeń, a wręcz wykonaliby po prostu rzeź i czuli niedosyt.

Jednakże, czy to jest powód żeby krytykować innych za najłatwiejszy poziom trudności? Zdecydowanie nie. Podzielmy graczy wybierający ten poziom trudności na dwa typy: podstawowi i zaawansowani.

Podstawowi to gracze, którzy bardzo rzadko grają w gry i po prostu każdy inny poziom byłby dla nich za trudny. Takie osoby powinno się przede wszystkim zachęcać i pomagać w rozwoju, a nie krytykować. To co dla jednych jest oczywiste, dla innych może być po prostu zbyt dużym wyzwaniem.

Gracze zaawansowani to osoby, które bez problemu poradziłyby sobie z wyższym poziomem, ale pomimo tego wybierają ten łatwiejszy. Dlaczego? Powodów może być kilka. Przede wszystkim wyższy poziom bardzo często przedłuża również samą rozgrywkę, a niektórzy zapracowani nie mają po prostu tyle czasu, żeby siedzieć tygodniami przy jednej produkcji. Innym powodem może być po prostu chęć gry dla fabuły i poznanie jej bez zbędnego (dla nich) siedzenia przy rozwiązywaniu trudnych misji. Kolejnym powodem może być również (chociaż tego nie polecam) granie na wykładach, czy w pracy. W takich chwilach nawet jeśli chce się pograć wybiera się łatwiejszy poziom, żeby zabijać czas, ale jednak żeby nie wciągnąć się w zagadki, czy strzelanki na tyle, żeby zauważyć zbliżającego się wykładowcy/szefa.

Czy należy krytykować graczy z poziomu “easy”? Nie. Nie ma ku temu powodów, bo gry mają przede wszystkim sprawiać przyjemność grającemu.

Poziom Normalny

Jest to chyba najczęściej wybierany poziom trudności. Nie jest on ani krytykowany, ani specjalnie oceniany. Jest to poziom, który zazwyczaj wybierają gracze, mający już jakieś doświadczenie w danym typie gry (lub nie) i w ten sposób uczą się jej mechaniki oraz przede wszystkim dobrze się bawią 🙂

Poziom Trudny

Poziom wybierany chyba najrzadziej spośród pozostałych. Osoby go wybierające, określani są często jako masochiści, bądź prosi. Jest to dość duża rozpiętość określeń. Nie zmienia to jednak faktu, że niektóre “hardy” faktycznie są bardzo trudne i osoby, które podejmują się takiego wyzwania (i przede wszystkim im się powiedzie), zdecydowanie zasługują na wyrazy uznania. Nie jeden raz ja rezygnowałam z gry, ponieważ nie dawałam sobie rady z poziomem i byłam zmuszona zaczynać od początku na łatwiejszym.

Trzeba jednak zwrócić uwagę, że osoby z “hardów” dość często mają tendencję do wywyższania się i krytykowania przede wszystkim graczy “easy”. Bardzo często nie rozumieją, że coś co dla nich jest dziecinnie proste, dla innych takie nie jest. Doświadczeni gracze powinni przede wszystkim dzielić się swoim doświadczeniem, a jeśli nie chcą (do czego oczywiście mają prawo), przynajmniej nie krytykować.

Dajcie znać w komentarzach jak to  wygląda w waszym wypadku. Więcej przyjemności sprawia wam poznawanie fabuły, czy raczej trudne misje wymagające mnóstwa powtórzeń? Z przejścia jakiej gry jesteście najbardziej dumni?