Stwórzmy idealne społeczeństwo! I proszę mamy Inside. Orwell przedstawił do czego prowadzi komunizm, a Bioshock do czego prowadzi dolina galta i pomysł z Atlasa zbuntowanego. A co przedstawił Inside? To do czego prowadzi społeczeństwo, które widzi w innej grupie społecznej coś gorszego. Pomyśleć, że twórcy Limbo wyskoczą z taką tematyką po grze, która osiągneła sukces głównie dzięki klimatowi.
Jak można stworzyć dobrą platformówkę pół 3D? Albo stawiamy na dynamikę, albo na klimat. Do tego należy dołożyć historie w zależności od tego, jakie tempo narzucamy rozgrywce. Dynamicznego mamy np. Raymana Legends, a klimatycznego Limbo i Inside od PlayDead. W sumie to Limbo też miało dobrą historię, ponieważ Limbo to pierwszy stopień piekła, a resztę należy sobie dopowiedzieć. W Inside jest podobnie.
Podstawowe Info
- Producent i Wydawca – PlayDead
- Premiera: 7 lipca 2016
- Gatunek: Platformówka
- Dostępna na PC, Xbox One i PS4
- Jest to gra artystyczna
- Klimat z niej wręcz wypływa
- Porusza trudny temat i jest daje przykład jak gry mogą rozwijać tematy
- Dużo w niej łamigłówek i zagadek
- Końcówka ma niezłego kopa
- Chłopak mogący być każdym i nikim
- Grę można interpretować na wiele sposobów
- Jest za mało popularna jak na swój potencjał
- Gra zebrała ogrom pozytywnych recenzji
- Kurczaki – ciekawe czy tamto było bolesne
- System operacyjny: Windows 8/10 (system 64-bit)
- Procesor: Intel i7 920 @ 2.7 GHz, AMD Phenom II 945 @ 3.0 GHz
- Pamięć: 8 GB RAM
- Karta graficzna: NVIDIA GTX 660, Radeon R9-270
- DirectX: Wersja 11
- Miejsce na dysku: 3 GB dostępnej przestrzeni
- Karta dźwiękowa: Kompatybilna z DirectX
Eksperymenty
Teraz platformówki nie są popularne tak jak kiedyś, większość kojarzy je z takimi produkcjami jak Super Mario Bros., Rayman, Sonic i może z Icy Tower, a jest ich o wiele więcej. Bardzo prawdopodobne, że teraz przeniosą się na androida i IOS, z tego też powodu coraz mniej gra się w nie na PC i konsolach, wyłączając Nintendo. Inside natomiast tak został zaprojektowany, by każdy dał radę go przejść. Czasami idzie się zatrzymać na zagadkach, ale nie są one na poziomie geniuszu, a raczej casualu. Od większości gier wyłamuje się grafiką, która została stworzona na odcieniach czerni i światła, a jedyną rzeczą wyróżniającą się z tego jest czerwony sweterek JEGO. Chociaż on również zniknie.
W tej platformówce nie uświadczymy żadnego dialogu, żadne słowo nie pada przez całą grę. Sterujemy człowiekiem bez twarzy, który cały czas jedynie ucieka, przed ludźmi, psami, świniami, zmutowanymi ludźmi i wieloma innymi rzeczami. Jeśli nie będzie się przyglądało otoczeniu to cały klimat pryśnie, ale trudno się nie wciągnąć w klimat w czasie grania. Można spotkać wiele teorii na temat tego co wydarzyło się w świecie Inside, może to tylko eksperyment, może to cały świat się taki stał, a może to wyobraźnia tego chłopca. Polecam samemu sprawdzić i przedstawić własną teorię na ten temat. Coraz więcej graczy postanawia grać tylko w jedną grę, a dla tej gry warto się oderwać od monotonii jednego tytułu, gdy tyle świetnych wciąż czeka.