Stwórzmy idealne społeczeństwo! I proszę mamy Inside. Orwell przedstawił do czego prowadzi komunizm, a Bioshock do czego prowadzi dolina galta i pomysł z Atlasa zbuntowanego. A co przedstawił Inside? To do czego prowadzi społeczeństwo, które widzi w innej grupie społecznej coś gorszego. Pomyśleć, że twórcy Limbo wyskoczą z taką tematyką po grze, która osiągneła sukces głównie dzięki klimatowi.

Jak można stworzyć dobrą platformówkę pół 3D? Albo stawiamy na dynamikę, albo na klimat. Do tego należy dołożyć historie w zależności od tego, jakie tempo narzucamy rozgrywce. Dynamicznego mamy np. Raymana Legends, a klimatycznego Limbo i Inside od PlayDead. W sumie to Limbo też miało dobrą historię, ponieważ Limbo to pierwszy stopień piekła, a resztę należy sobie dopowiedzieć. W Inside jest podobnie.

• Producent i Wydawca – PlayDead
• Premiera: 7 lipca 2016
• Gatunek: Platformówka
• Dostępna na PC, Xbox One i PS4
• Jest to gra artystyczna
• Klimat z niej wręcz wypływa
• Porusza trudny temat i jest daje przykład jak gry mogą rozwijać tematy
• Dużo w niej łamigłówek i zagadek
• Końcówka ma niezłego kopa
• Chłopak mogący być każdym i nikim
• Grę można interpretować na wiele sposobów
• Jest za mało popularna jak na swój potencjał
• Gra zebrała ogrom pozytywnych recenzji
• Kurczaki – ciekawe czy tamto było bolesne

1. System operacyjny: Windows 8/10 (system 64-bit)
2. Procesor: Intel i7 920 @ 2.7 GHz, AMD Phenom II 945 @ 3.0 GHz
3. Pamięć: 8 GB RAM
4. Karta graficzna: NVIDIA GTX 660, Radeon R9-270
5. DirectX: Wersja 11
6. Miejsce na dysku: 3 GB dostępnej przestrzeni
7. Karta dźwiękowa: Kompatybilna z DirectX

Eksperymenty

Teraz platformówki nie są popularne tak jak kiedyś, większość kojarzy je z takimi produkcjami jak Super Mario Bros., Rayman, Sonic i może z Icy Tower, a jest ich o wiele więcej. Bardzo prawdopodobne, że teraz przeniosą się na androida i IOS, z tego też powodu coraz mniej gra się w nie na PC i konsolach, wyłączając Nintendo. Inside natomiast tak został zaprojektowany, by każdy dał radę go przejść. Czasami idzie się zatrzymać na zagadkach, ale nie są one na poziomie geniuszu, a raczej casualu. Od większości gier wyłamuje się grafiką, która została stworzona na odcieniach czerni i światła, a jedyną rzeczą wyróżniającą się z tego jest czerwony sweterek JEGO. Chociaż on również zniknie.

W tej platformówce nie uświadczymy żadnego dialogu, żadne słowo nie pada przez całą grę. Sterujemy człowiekiem bez twarzy, który cały czas jedynie ucieka, przed ludźmi, psami, świniami, zmutowanymi ludźmi i wieloma innymi rzeczami. Jeśli nie będzie się przyglądało otoczeniu to cały klimat pryśnie, ale trudno się nie wciągnąć w klimat w czasie grania. Można spotkać wiele teorii na temat tego co wydarzyło się w świecie Inside, może to tylko eksperyment, może to cały świat się taki stał, a może to wyobraźnia tego chłopca. Polecam samemu sprawdzić i przedstawić własną teorię na ten temat. Coraz więcej graczy postanawia grać tylko w jedną grę, a dla tej gry warto się oderwać od monotonii jednego tytułu, gdy tyle świetnych wciąż czeka.